Nog minder dan twee maanden Latvijā...
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
26 April 2016 | Letland, Valmiera
Zoals de zon scheen een paar dagen geleden en we allemaal in t-shirts rondliepen, zo hoor ik nu de regen op de ramen kletteren en is een vest echt wel nodig. Het besef dat ik hier nog minder twee maanden ben, blijft nog steeds raar. Af en toe heb ik heb gevoel dat ik hier nog niet eens twee maanden ben. De tijd gaat zo snel, elk weekend is vol gepland en ik leer nog steeds nieuwe mensen kennen. Het wordt erg raar om dit allemaal achter mij te laten over twee maanden, maar ook dan in Nederland ga je weer nieuwe dingen beleven. En hopelijk blijven de contacten wel met de mensen die ik hier heb ontmoet. ‘Anna is my best latvian friend XOXO’. Even tussendoor komt mijn lieve klasgenootje Anna om dit op te schrijven. ‘Kom ik in je blog voor?’ ‘Uhh nee nog niet’ nou nu dus wel. Ze probeert daarna dit verhaal voor te lezen, dat klinkt best wel grappig. Naarmate ik steeds meer Engels praat en het Nederlands af en toe hoor, begint de G toch wel irritant te worden. We gebruiken echt veel woorden met deze letter erin en het klinkt steeds harder. Als ik aan het Skypen ben met mijn ouders, klinkt het zelfs raar.
Over die ouders gesproken, ze komen al over twee weken en daar heb ik zo’n zin in! Samen met mijn lieftallige broertje die ik toch ook wel erg mis. Samen met hen ga ik Letland maar eens ontdekken. Want na Estland, Finland, Zweden en aankomend weekend Noorwegen, is het land waar ik vijf maanden ben gebleven ook toe aan een beetje aandacht. Auto huren, appartement midden in het Nationale Park en lekker met z’n vieren de omgeving ontdekken. Natuurlijk ga ik ook Riga laten zien en mijn eigen stad Valmiera, met mijn kamer, universiteit en ons favoriete restaurant. We willen naar de kust, we willen te shoppen en mijn moeder wordt ergens in de week ook nog 56 jaar oud en dat moet gevierd worden!
Vorige blog sloot ik af met de enthousiaste stemming voor het weekendje met mijn lieve vriendinnen. Dit weekend zijn wij alle vijf erg goed doorgekomen. Het was gewoon heel erg fijn. Niet te moeilijk doen over waar we gaan eten, af en toe eens zelf koken en ook het West-Fries Keezen werd naar boven gehaald. Dit in combinatie met veel rode wijn, paaseitjes en heerlijke gesprekken en je snapt misschien wel dat het weekend een succes was! Heerlijk bijgepraat met de meiden en af en toe super serieuze gesprekken gehad. Thanks girls!
Twee weken later kwamen er twee andere vriendinnen over. Deze keer een ander appartement, andere restaurants en weer hele andere delen van Riga gezien! Natuurlijk was het weekend heel anders, alleen al omdat m’n ene vriendin zwanger is en de ander heeft Reuma, oftewel de keitjes in Riga centrum waren geen succes. Het weekend zelf was wel een succes en heb met jullie erg gelachen!
Nu dus even een rustperiode in de bezoekers, en dat is maar goed ook. Op school staan op dit moment de laatste loodjes (jep, nu al) voor de deur . Op school gaat alles goed, we ronden in deze laatste twee weken alle vakken af, behalve de excursie, die is pas eind mei en ronden we dan ook pas af. Engels heb ik vorige week afgesloten met een TED-talk die volgens de lerares maar ook volgens mijn mede-klasgenoten zeker een tien waard was. Dus dat heb ik dan ook als eindcijfer gekregen en daar ben ik trots op. De TED-talk, voor diegene die niet weten wat het is, use Google, ging bij mij over waarom het woordje ‘The’ staat voor de vertaling van Nederland in het Engels, The Netherlands. Mijn lerares heeft het ooit voor andere landen uitgelegd, maar ze zei dat Nederland een uitzondering was en dat we deze maar moesten vergeten. Daar was ik natuurlijk door beledigd en ging het uitzoeken. Als je de Nederlandse taal kent is het erg makkelijk. ‘The’ komt voor een land in het Engels, als het land een zelfstandig naamwoord is. De Verenigde Staten, omdat Staten duidelijk een zelfstandig naamwoord is. ‘De’ komt dus ook voor De Nederlanden omdat Nederlanden een zelfstandig naamwoord is. In het Engels, The Netherlands, lijkt ‘Netherlands’ niet echt een zelfstandig naamwoord, dus ik heb maar even duidelijk gemaakt aan de klas dat dat wel zo is. Met heel wat feitjes uit de geschiedenis van Nederland, een cute picture van mijzelf toen ik een half jaar oud was en de Franse vertaling van Nederland, kom je een heel eind. Eigenlijk is ‘Netherlands’ vertaald ‘The Low Countries’, ‘Nether’ is onder en ‘Lands’ is landen. ‘Countries’ is ook in het Engels een zelfstandig naamwoord en daarom staat The voor The Netherlands.
Zo, en nu jullie dat weten snappen jullie misschien ook wel waarom ik een tien heb gehaald voor de Engelse taal. Ik was erg enthousiast over mijn onderwerp, en gelukkig mijn Letse klasgenoten ook. Over Lets gesproken, om even een stukje meer op te scheppen heb ik vandaag ook het vak Letse Taal en Cultuur afgesloten met een 10. De lerares was trots op me en ik mocht best wel in Letland blijven. Dat zal ik jullie niet aandoen.
Aan de ene kant wil ik hier graag blijven, door vijf maanden te verblijven in een land helemaal alleen, bouwt sterke banden op met mensen. En die vriendschappen wil ik niet kwijtraken, maar we moeten wel allemaal een keer naar huis. Daarom zijn de eerste plannen om elkaar te ontmoeten alweer gemaakt. Zoals jullie weten ben ik niet goed in vijanden maken en die heb ik ook niet gemaakt. Natuurlijk zijn er mensen die je aardiger vindt dan andere mensen en ga je bepaalde mensen veel meer missen.
Aan de andere kant moet ik toegeven dat ik Nederland wel een beetje mis hoor en dan vooral de mensen en de dingen die je daar uitvoert. Zoals bijvoorbeeld het turnen. In Letland is die sport nog niet uitgevonden geloof ik. Als je hier een rondje op je handen loopt, word je aangekeken alsof je in Cirque du Soleil thuishoort. Op zich geen problemen mee, haha!
Maar ik merk dat ik het trainen, het sociaal doen met de mensen daar en zelfs de krachttraining van onze lieve trainer mis. Over minder dan twee maanden zie je mij dus ook snel weer naar die gymzaal in Tilburg sprinten, give me gymnastics!
Als afsluiting wil ik zeggen dat ik iedereen natuurlijk heel erg mis! Krijg ik daar geen gezeur mee! En aankomend weekend denk ik wel even aan jullie, aangezien ik dan even in dezelfde tijdzone ben. Ook wel genaamd Oslo, Noorwegen. Ik zal zwaaien ;)
Mīlestību, oftewel veel liefs,
Annemiek
Over die ouders gesproken, ze komen al over twee weken en daar heb ik zo’n zin in! Samen met mijn lieftallige broertje die ik toch ook wel erg mis. Samen met hen ga ik Letland maar eens ontdekken. Want na Estland, Finland, Zweden en aankomend weekend Noorwegen, is het land waar ik vijf maanden ben gebleven ook toe aan een beetje aandacht. Auto huren, appartement midden in het Nationale Park en lekker met z’n vieren de omgeving ontdekken. Natuurlijk ga ik ook Riga laten zien en mijn eigen stad Valmiera, met mijn kamer, universiteit en ons favoriete restaurant. We willen naar de kust, we willen te shoppen en mijn moeder wordt ergens in de week ook nog 56 jaar oud en dat moet gevierd worden!
Vorige blog sloot ik af met de enthousiaste stemming voor het weekendje met mijn lieve vriendinnen. Dit weekend zijn wij alle vijf erg goed doorgekomen. Het was gewoon heel erg fijn. Niet te moeilijk doen over waar we gaan eten, af en toe eens zelf koken en ook het West-Fries Keezen werd naar boven gehaald. Dit in combinatie met veel rode wijn, paaseitjes en heerlijke gesprekken en je snapt misschien wel dat het weekend een succes was! Heerlijk bijgepraat met de meiden en af en toe super serieuze gesprekken gehad. Thanks girls!
Twee weken later kwamen er twee andere vriendinnen over. Deze keer een ander appartement, andere restaurants en weer hele andere delen van Riga gezien! Natuurlijk was het weekend heel anders, alleen al omdat m’n ene vriendin zwanger is en de ander heeft Reuma, oftewel de keitjes in Riga centrum waren geen succes. Het weekend zelf was wel een succes en heb met jullie erg gelachen!
Nu dus even een rustperiode in de bezoekers, en dat is maar goed ook. Op school staan op dit moment de laatste loodjes (jep, nu al) voor de deur . Op school gaat alles goed, we ronden in deze laatste twee weken alle vakken af, behalve de excursie, die is pas eind mei en ronden we dan ook pas af. Engels heb ik vorige week afgesloten met een TED-talk die volgens de lerares maar ook volgens mijn mede-klasgenoten zeker een tien waard was. Dus dat heb ik dan ook als eindcijfer gekregen en daar ben ik trots op. De TED-talk, voor diegene die niet weten wat het is, use Google, ging bij mij over waarom het woordje ‘The’ staat voor de vertaling van Nederland in het Engels, The Netherlands. Mijn lerares heeft het ooit voor andere landen uitgelegd, maar ze zei dat Nederland een uitzondering was en dat we deze maar moesten vergeten. Daar was ik natuurlijk door beledigd en ging het uitzoeken. Als je de Nederlandse taal kent is het erg makkelijk. ‘The’ komt voor een land in het Engels, als het land een zelfstandig naamwoord is. De Verenigde Staten, omdat Staten duidelijk een zelfstandig naamwoord is. ‘De’ komt dus ook voor De Nederlanden omdat Nederlanden een zelfstandig naamwoord is. In het Engels, The Netherlands, lijkt ‘Netherlands’ niet echt een zelfstandig naamwoord, dus ik heb maar even duidelijk gemaakt aan de klas dat dat wel zo is. Met heel wat feitjes uit de geschiedenis van Nederland, een cute picture van mijzelf toen ik een half jaar oud was en de Franse vertaling van Nederland, kom je een heel eind. Eigenlijk is ‘Netherlands’ vertaald ‘The Low Countries’, ‘Nether’ is onder en ‘Lands’ is landen. ‘Countries’ is ook in het Engels een zelfstandig naamwoord en daarom staat The voor The Netherlands.
Zo, en nu jullie dat weten snappen jullie misschien ook wel waarom ik een tien heb gehaald voor de Engelse taal. Ik was erg enthousiast over mijn onderwerp, en gelukkig mijn Letse klasgenoten ook. Over Lets gesproken, om even een stukje meer op te scheppen heb ik vandaag ook het vak Letse Taal en Cultuur afgesloten met een 10. De lerares was trots op me en ik mocht best wel in Letland blijven. Dat zal ik jullie niet aandoen.
Aan de ene kant wil ik hier graag blijven, door vijf maanden te verblijven in een land helemaal alleen, bouwt sterke banden op met mensen. En die vriendschappen wil ik niet kwijtraken, maar we moeten wel allemaal een keer naar huis. Daarom zijn de eerste plannen om elkaar te ontmoeten alweer gemaakt. Zoals jullie weten ben ik niet goed in vijanden maken en die heb ik ook niet gemaakt. Natuurlijk zijn er mensen die je aardiger vindt dan andere mensen en ga je bepaalde mensen veel meer missen.
Aan de andere kant moet ik toegeven dat ik Nederland wel een beetje mis hoor en dan vooral de mensen en de dingen die je daar uitvoert. Zoals bijvoorbeeld het turnen. In Letland is die sport nog niet uitgevonden geloof ik. Als je hier een rondje op je handen loopt, word je aangekeken alsof je in Cirque du Soleil thuishoort. Op zich geen problemen mee, haha!
Maar ik merk dat ik het trainen, het sociaal doen met de mensen daar en zelfs de krachttraining van onze lieve trainer mis. Over minder dan twee maanden zie je mij dus ook snel weer naar die gymzaal in Tilburg sprinten, give me gymnastics!
Als afsluiting wil ik zeggen dat ik iedereen natuurlijk heel erg mis! Krijg ik daar geen gezeur mee! En aankomend weekend denk ik wel even aan jullie, aangezien ik dan even in dezelfde tijdzone ben. Ook wel genaamd Oslo, Noorwegen. Ik zal zwaaien ;)
Mīlestību, oftewel veel liefs,
Annemiek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
